Jedan od najpoznatijih i najčitanijih britanskih istoričara, čije su knjige prevođene na 48 jezika i koji pored istorijskih dela piše i fikciju – Sajmon Montefjore.
A kada smo kod Jugoslavije, gde vidite mesto Josipa Broza Tita u istoriji dvadesetog veka?
On je izuzetno važna i fascinantna ličnost. Nije bio jednostavan državnik, bio je negde između očinske figure i diktatora. Sada znamo da je bilo mnogo više progona i represije u titoističkom režimu nego što se to na Zapadu inicijalno govorilo i mislilo, jer je predstavljan kao kontrast Staljinu i sovjetskom rukovodstvu.
Stvaranje Jugoslavije kao države je zapravo na neki način stvaranje male srpske imperije, a na drugi način je bilo ispoljavanje vilsonovskog principa samoopredeljenja iz Versaja.
A na treći način je bilo posledica tendencije zapadnih sila da male narode okupe u velike države i ja tu vidim Tita kao nastavljača tih tendencija.
On jeste potekao iz komunizma, ali je njegova Jugoslavija bila naslednik kraljevine Karađorđevića, koja je sama proistekla iz srpskog nacionalizma iz 19. veka, ali i hrvatskog, takođe na neki način, imperijalnog nacionalizma. Kao takva Jugoslavija je na kraju poslužila kao kišobran za više drugih naroda. To su sve procesi koji su se slili i pod Titom.
A njegova ličnost, kao polu-Hrvat, Slovenac, ili šta je već bio (smeh), izgleda da je bila dobar simbol te složenosti.
CEO TEKST PROČITAJTE U NOVOM BROJU NEDELJNIKA, KOJI JE U PRODAJI OD ČETVRTKA, 2. NOVEMBRA, NA SVIM KIOSCIMA I NA NSTORE.RS
Tagovi
