Na svečanosti povodom obeležavanja 75 godina od osnivanja Jugoslovenske kinoteke, Zlatni pečat za izuzetan doprinos filmskoj umetnosti biće dodeljen glumcu Predragu Mikiju Manojloviću.
Zlatni pečat je najvrednije priznanje koje Kinoteka dodeljuje, a svake godine se uručuje 6. juna, kada se tradicionalno obeležava Dan Kinoteke. Svečanost će se ove godine održati u 19 časova u sali „Makavejev” (Uzun Mirkova 1).
Dodeli Zlatnog pečata prethodi retrospektiva filmova Mikija Manojlovića, koja će biti na programu Kinoteke od 1. do 5. juna u sali „Makavejev”. Retrospektiva obuhvata 13 naslova iz različitih faza karijere glumca, kako iz domaćih, tako i stranih produkcija.
Predrag Miki Manojlović svoju glumačku karijeru započinje ranih sedamdesetih u pozorištu i vrlo brzo postaje jedan od vodećih pozorišnih glumaca u tadašnjoj Jugoslaviji. U tom periodu ostvaruje i zapažene uloge u kultnim televizijskim serijama, Grlom u jagode i Otpisani, a početkom osamdesetih otpočinje čitav niz njegovih uloga u filmovima autora nove generacije, kao što su Samo jednom se ljubi (1981) i Za sreću je potrebno troje (1985) Rajka Grlića, Nešto između (1982) Srđana Karanovića, Otac na službenom putu (1985) Emira Kusturice; filmovima koji su uneli novi duh i estetiku u jugoslovenski film i koji su bili izrazito zapaženi i uspešni i izvan naših prostora. Miki Manojlović je kroz te filmove kreirao jednu karakterističnu glumačku pojavu, što je prepoznavala i publika i stručna javnost, o čemu svedoče nagrade, ali i pohvale domaće i strane kritike.
Nakon toga, glumiće naslovnu ulogu u jednoj od najboljih naših televizijskih serija, Vuk Karadžić, u režiji Đorđa Kadijevića, a otpočinje i njegova intenzivna saradnja sa Goranom Paskaljevićem, u filmovima Vreme čuda (1989), Tango argentino (1992), Tuđa Amerika (1995) i Bure baruta (1998), kao i ponovna saradnja sa Kusturicom, najpre u remek-delu Podzemlje (1995), koje će ovom reditelju doneti drugu Zlatnu palmu u Kanu. U tom periodu Miki Manojlović stupa i na inostranu scenu, na kojoj će tokom narednih decenija ostvariti upečatljive role u brojnim filmovima, kao što su Kriminalni ljubavnici (1999), Smrtonosni transfer (2001) Irina Palm (2007), Svet je veliki i spasenje je iza ugla (2008), kao i u filmovima autora iz regiona: Cirkus Kolumbija (2010) Danisa Tanovića, u ponovnoj saradnja sa Grlićem (Neka ostane među nama, 2010), pa sve do intrigantnog hrvatskog filma Stric (2022).
Predrag Miki Manojlović nosilac je i najvećih glumačkih priznanja na ovim prostorima, kao što su dve Zlatne arene u Puli, nagrade na Festivalu glumačkih ostvarenja u Nišu, Dobričin prsten, Nagrada „Pavle Vuisić” i druge, kojima se sada priključuje i Zlatni pečat Jugoslovenske kinoteke.
