Medijima širom sveta početkom tridesetih godina prošlog veka kružila je glasina da Čarli Čaplin navodno planira da obrije svoje prepoznatljive brkove kako bi otklonio svaku sličnost sa nacističkim liderom Adolfom Hitlerom.
Američki i evropski mediji objavili su ovu vest pozivajući se na pisanje pariskih novina, koje su kao izvor informacija navele anonimnog holivudskog kasting direktora, navodno bliskog prijatelja Čarlija Čaplina.
Čaplin je to kasnije demantovao, ali nemački nacisti su u međuvremenu u svojim zvaničnim glasilima javno osporavali lik i delo jednog od najvećih komičara svih vremena.
Scena koju publika nikad nije videla
Vest iz 1933. godine govorila je o tome da Čarli Čaplin snima svoj novi film koji bi trebalo da počne tako što njegov lik, siromašni izopštenik iz društva, ulazi u berbernicu kako bi dobio besplatno brijanje.
Prepoznatljivi štap, cipele, polucilindar i brkovi su tu, ali kada Čarli napusti radnju, njegovi brkovi nedostaju.
Detaljno je opisana navodna scena iz Čaplinovog filma koju publika nikada nije videla.
„Čarli razgleda po prostoriji slike slavnih ličnosti na zidovima. Pogled mu se zaustavlja na Hitlerovom portretu. Dodiruje gornju usnu, i od tog trenutka čuveni brkovi su osuđeni na nestanak. Uzima brijač i, neprimećen od prisutnih u radnji, brije svoje brkove i izlazi“, navedeno je u tekstu.
Napadi nacista
Nacističko glasilo nemačke filmske industrije „Film kurir“ (Film-Kurier) objavilo je tekst povodom glasina o tome da će Čaplin da obrije brkove u znak tihog protesta protiv Hitlera.
Čaplina u tekstu optužuju da je izbegavao vojnu obavezu, snimao parodijske antiratne filmove i „punio džepove“, dok su njegovi „sunarodnici trulili u rovovima“ za vreme Prvog svetskog rata.
„Kakav moralni sud se može izreći o jednom tipu kao što je Čarli Čaplin, koga je štampa njegove rođene zemlje otvoreno proglasila za izbegavača vojne obaveze, a koji ima kolosalnu drskost da najavi tiho protestno istupanje protiv Hitlera, koji je od početka rata ratovao na nemačkom frontu kao običan vojnik i čije moralne, intelektualne i duhovne osobine čine da čovek Čaplinovog tipa izgleda kao patuljak?“, navedeno je u tekstu „Film kurira“.
Autor teksta dodaje da „tvorac i vođa nove Nemačke, ratni veteran i čvrst prijatelj novog nemačkog filma, stoji isuviše visoko da bi uopšte čuo i lajanje jednog psa iz londonskog geta“.
Čaplinov demanti
Čaplin je demantovao glasine nakon što je primio telegram od predstavnika američke organizacije „Udruženi umetnici“ u Berlinu, u kom se navodi da se digla „ogromna uzbuna u Nemačkoj zbog članka koji se pojavio u pariskim novinama“.
„Želim odlučno da demantujem da sam imao bilo kakva saznanja o novinskim izveštajima u pariskim novinama ili bilo gde drugo u vezi sa uklanjanjem brkova mog filmskog lika. Takve glasine su potpuno neosnovane i moraju poticati iz nekog nepoznatog izvora nad kojim nemam nikakvu kontrolu“, saopštio je tada Čaplin.
Brkovi kakve su nosili Čarli Čaplin i Adolf Hitler zbog svog oblika nazivani su „četkicom za zube“ (Toothbrush moustache).
Postali su popularni u Sjedinjenim Američkim Državama krajem 19. veka, a kasnije su se proširili na Nemačku i druge zemlje.
Ovakvi brkovi izašli su iz mode do kraja Drugog svetskog rata, upravo zbog Hitlera koji ih je nosio. Od tada su kolokvijalno nazivani „Hitlerovi brkovi“.
„Veliki diktator“
Iako Čarli Čaplin te 1933. godine nije obrijao svoje brkove u znak tihog protesta protiv Adolfa Hitlera, kako se u medijima spekulisalo, sedam godina kasnije snimio je satirični film „Veliki diktator“.
„Veliki diktator“ predstavlja snažnu osudu nemačkih i italijanskih diktatora Adolfa Hitlera i Benita Musolinija, kao i fašizma, antisemitizma i nacizma.
U to vreme Sjedinjene Države još nisu ušle u rat, a Hitler je imao mnogo pristalica u ovoj zemlji, pa i među uticajnim ljudima. Čaplin je dobijao preteća pisma, a preplašeni šefovi filmskih studija pokušali su da ga nagovore da prestane da radi na filmu.
Film je na kraju postigao ogroman uspeh u američkim bioskopima, zaradivši gotovo pet miliona dolara i tako je postao Čaplinovo ostvarenje sa najvećom zaradom.
Nacističke vlasti u potpunosti su zabranile Čaplinov film „Veliki diktator“ u Nemačkoj i na svim okupiranim teritorijama, smatrajući ga „intenzivno uvredljivom antinacističkom propagandom“.
Prvo prikazivanje filma u Nemačkoj organizovala je američka vojna komanda u leto 1946. godine. Reakcija na film tokom premijernog prikazivanja bila je kontroverzna, a 1958. godine „Veliki diktator“ je krenuo u široku distribuciju u Nemačkoj.
Tagovi
