Edukativnim skupom koji je okupio pacijente i lekare Udruženje LIPA želi da podigne svest o ovoj bolesti i problemima sa kojima se suočavaju pacijenti i njihove porodice, kao i da ukaže na značaj ranog otkrivanja, prepoznavanja simptoma i adekvatnog lečenja pacijenata sa policitemijom verom (PV), retkom bolešću koštane srži, koja je deo grupe hroničnih hematoloških bolesti poznatih kao mijeloproliferativne neoplazme (MPN).
Maja Marković predsednica Udruženja „LIPA“ istakla je na edukativnom skupu da u Srbiji na godišnjem nivou ovu bolest dobije oko 100 osoba, kao i da je policitemija vera maligna bolest koštane srži hroničnog toka koja uz odgovarajuću terapiju omogućava zadovoljavajući kvalitet života obolelih.
Doc. Dr Danijela Leković, Klinika za hematologiju, UKC Srbije, istakla je da visok broj crvenih krvnih zrnaca a ne retko i trombocita dovodi do povećane viskoznosti krvi koja ima sklonost ka razvoju krvnih ugrušaka koji usporavaju dotok kiseonika u tkiva tela i prouzrokuje simptome. Pacijenti imaju simptome, koji se često javljaju i par godina pre dijagnoze i to najčešće umor, svrab, noćno znojenje, nelagodnost u stomaku. Ovi simptomi utiču na kvalitet života ovih pacijenata. Pacijenti sa PV-om imaju kraći životni vek u odnosu na osobe iste životne dobi u opšoj populaciji.
Pacijenti koriste više različitih terapija za lečenje bolesti a izbor terapije zavisi od više faktora. Kako bi se smanjila gustina krvi kod pacijenata se radi vađenje 300-400ml krvi (flebotomija) dok se hidroksiurea primenjuje da bi se smanjio ukupni broj ćelija krvi. Primenjuje se i antitrombozna profilaksa tj. aspirin, kao i kontrola kardivaskularnih faktora rizika primenom lekova u slučaju potrebe za regulisanje krvnog pritisaka, za smanjenja holesterol, za regulisanje šećera kao i obustava pušenja.
Dr Leković je naglasila da dosadašnja terapija ne ispunjava potrebe svih pacijenata, i danas primenom inovativne terapije može doći do modifikacije toka bolesti. Iako PV napreduje sporo, postoji rizik da se transformiše u stanja većeg rizika, uključujući mijelofibrozu (MF). Procena je da 1 od 4 osobe sa policitemijom verom, sa bolešću visokog rizika, razvije MF u roku od 20 godina od dijagnoze. Otkrivanje i započinjanje lečenja u što ranijoj fazi bolesti sprečava ozbiljnije zdravstvene komplikacije i progrediranje bolesti, a samim tim i šanse za duži i kvalitetniji život su veće. Primenom savremene terapije, posledično se smanjuje mogućnost progresi bolesti, razvoja komplikacija i omoguća duže životni vek.
S tim u vezi, policitemija vera, kod pacijenata sa visokim rizikom, zahteva najefikasniju terapijsku opciju jer su šanse za očuvanje dužine i kvaliteta života najveće.
U Srbiji, inovativna terapija je dostupna samo pacijentima sa mijelofibrozom.
Dostupnost inovativnih terapija, nosi ključne prednosti poput većih šansi za preživljavanjem, manjih rizika od ozbiljnih neželjenih efekata i smanjenja primene narednih terapijskih linija lečenja. Na ovaj način bolesti se može pristupiti ne samo u medicinskom već i društvenom kontekstu jer se obezbeđuje najbolja produktivnost pacijenata u društvu. Dostupnost informacija, dijagnostičkih metoda i savremenih terapijskih opcija od ključnog su značaja za savremeno lečenje bolesnika sa hematološkim malignitetima.
